زیبایی خواهش و نیازنیست...... شور و مستی ست ......زیبایی- کامی تشنه و دستی به نیاز دراز شده نیست......دلی ست شعله ور و جانیست  شیفته......زیبایی- نگاره ای نیست که ببینید یا نوایی که بشنوید...... بلکه- نگاره ای ست که با چشمان بسته نیز دیده میشود......ونوایی ست که با گوشهای بسته نیز شنیده میشود ...... زیبایی- شیره ی تنه ی پر شیار درخت نیست......و نه بالی که به چنگالی بسته باشد......بلکه باغی ست همیشه بهار......و گروه فرشتگانی ست همیشه در پرواز ......زیبایی- زندگیست  ......آنگاه که زندگی - پرده از رخسار قدسی خویش برمی دارد ......اما زندگی- شمایید و پرده نیز- شما ......زیبایی- جاودانگی ست...... آنگاه که جاودانگی - درآیینه به خود می نگرد...... اما جاودانگی- شمایید و آیینه نیز- شما ..............